Vakantie herinnering #2

Vorige week vertelde ik over een heugelijk (voor)gerecht dat we in de vakantie hebben gegeten. Er is nog een ander gerecht waar ik iets over wil vertellen. Vanuit ons hotel in San Cassiano/Armentarola zijn we een dagje richting Cortina d’ Ampezzo geweest. Je gaat dan over de Valporola en de Falzarego pas waaraan de fameuze Lagazuoi lift  is gelegen. In de winter kun je daar als skiër met de bus naar toe, met de cabine omhoog en je skiet richting Armentarola terug. Het laatste stukje wordt je met ca 25 man hangend aan een lang touw achter een aantal paarden teruggebracht! En dat anno 21^ste eeuw ?. Prachtige ervaring.

Nu in de zomer is het erg druk met bergwandelaars en fietsers, ook mooi om te zien. Na een wandeling door Cortina had ik gebeld naar een 1 ster restaurant vlak buiten Cortina voor de lunch. Om 13u ben je dan de eerste en het werd ook niet bijzonder druk. Het eten was heerlijk en overvloedig, zeker voor een lunch. Eén van de gerechten is zeker het vermelden waard. Er zijn een aantal zaken op een menukaart die gelijk mijn aandacht trekken. Zwezerik, truffel en wild horen daar zeker bij, maar wat daar ook bij hoort is kreeft. Ik ben een bijzonder grote kreeft fan. In dit geval was de kreeft uit zijn omhulsel gehaald, in stukjes  bereid met bechamelsaus en op een venkelrisotto geserveerd. Best heftig voor de lunch, maar wel ontzettend lekker.

We dronken er een Weissburgunder Riserva bij. Dat is een op hout opgevoede Pinot Blanc. Het is een signatuur wijn die door meerdere wijnhuizen in Alto Adige wordt gemaakt. Niet te zwaar, maar wel vol van smaak, zeer goed passend bij dit gerecht.

In het assortiment van RejoiceWijn hebben we op dit moment 2 van dit soort wijnen op voorraad:  Kellerei Kaltern en Ansitz Waldgries. Komende 14 dagen zijn ze in de aanbieding.

Nagenieten van de vakantie

De vakantie zit er al weer op. Het weer zat niet altijd mee. In Zeeland, waar we normaal gesproken verblijven was het weer een week goed en een week wat minder. Daarna toch maar even naar Alto Adige gereisd en daar was het weer prima.

Culinair gezien hele leuke dingen gedaan, lekker gegeten in Zeeland (Spetters en Katseveer) en in Italië was het ook weer genieten. Nieuwe plekjes ontdekt en ook onze traditionele adresjes aangedaan.

Bij een van die traditionele adresjes (in Ortisei) heb ik een gerecht gegeten bij de lunch wat me het meeste is bijgebleven. Ongelofelijk simpel, maar o zo lekker. Ze serveerden 24 maanden gerijpte rauwe ham met een geweldige burrata. Wat olijfolie erop (in dit geval van Ornellaia), echt top. In Nederland is het best lastig om een goede burrata te vinden. Als iemand een tip heeft, hoor ik het graag.

Ik drink er dan graag een (rode) Magdalener bij. Niet te zwaar, wel een bite door de 10% Lagrein, die bij de Vernatsch is toegevoegd, veel beter gaat het niet worden.

Kijk voor onze aanbieding voor de Magdalener wijnen hier